Celem spotkania było przedstawienie wyników prac glebowo-siedliskowych prowadzonych przez BULiGL w Gdyni w latach 2012-2013 na terenie Nadleśnictwa Wejherowo, podniesienie wiedzy pracowników nadleśnictwa z rozpoznawania zbiorowisk roślinnych i wykorzystanie tego w prowadzonej gospodarce leśnej.
    Szkolenie było podzielone na dwie części. W pierwszej, na sali konferencyjnej w Nadleśnictwie Wejherowo, wykładowcy przedstawili prezentacje.
Pan Mariusz Lewczuk omówił wyniki prac siedliskowych. Prace terenowe obejmowały obszar 19819ha, wykonano 330 podstawowych powierzchni typologicznych z których wybrano 61 powierzchni wzorcowych objętych pełnym badaniem gleby, runa i drzewostanu. Do tego wykonano 2759 wierceń glebowych (pomocnicze powierzchnie typologiczne). Wynikiem prac jest Operat  siedliskowy Nadleśnictwa Wejherowo składający się z trzech części:
1.    Elaboratu siedliskowego – zawierają m.in. charakterystykę warunków przyrodniczych, gleb i typów siedliskowych lasu w nadleśnictwie; wytyczne do planowania hodowlano-urządzeniowego,
2.    Materiały dokumentacyjne – opisy powierzchni typologicznych i wzorcowych
3.    Materiały kartograficzne – mapy siedlisk w skali 1:5000, 1:10000 w układzie leśnictw, 1:25000 dla obrębów leśnych
Gleby rdzawe są dominującym typem gleb. Występują na 46% powierzchni leśnej (głownie w obrębie Kolkowo i Wejherowo). Gleby brunatne zajmują 30% powierzchni gleby bielicowe 9%. Udział pozostałych typów gleb jest niższy od 5%.
Ciekawie przedstawia się analiza stanu siedliska leśnego w Nadleśnictwie Wejherowo. Ponad 72% siedlisk jest w stanie naturalnym lub zbliżonym do naturalnego. Są to lasy w stanie równowagi ekologicznej polegającej na zgodności naturalnej lub mało zmienionej szaty roślinnej z warunkami siedliska. Wykładowcy bardzo dobrze ocenili stan zachowania siedlisk leśnych w nadleśnictwie. Siedlisk zniekształconych (w różnym stopniu zniekształcenia) jest 18,5%. Specyficzna dla naszego nadleśnictwa jest powierzchnia ponad 880ha terenów leśnych wokół dawnej „Cementowni Wejherowo". Teren ten będący przez ponad dwadzieścia lat pod wpływem emisji przemysłowych (opad pyłów wapiennych) przekształcił naturalne siedlisko. Opad pyłów wywołał efekt zbliżony do nawożenia i użyźnił siedlisko. Pojawiło się w tym rejonie gatunki roślin, które pierwotnie na nim nie występowały (m. in. różne gatunki chronionych storczyków). Obszar ten zakwalifikowano jako siedliska przekształcone nawożone.
Dr Markowski w swoim wystąpieniu skupił się na  prezentacji gatunków roślin i zbiorowisk roślinnych jako wskaźników stanu środowiska leśnego. Omówił pojęcia używane w fitosocjologii, przedstawił rolę i znaczenie zbiorowisk roślinnych w ekosystemie. Występowanie określonych gatunków roślin pomaga w identyfikacji ekosystemu, wskazuje na zasobność siedliska. Znajomość roślin i zależności między nimi występujących jest pomocna w pracy leśnika. Pomaga określić docelowy skład drzewostanu, wskazać na gatunki drzew właściwe dla danego siedliska.
W części terenowej szkolenie odbywało się w lasach Obrębu Wejherowo. W wybranych drzewostanach rozpoznawano występujące gatunki roślin, określano zbiorowiska roślinne. Na tej podstawie dyskutowano o sposobie prowadzenia gospodarki leśnej. W lasach przyległych do Jeziora Stoborowego omawiano zagadnienia związane z ochroną leśnych terenów wilgotnych i bagiennych. Siedliska takie warte są ochrony – ze względu na szczególną rolę w ekosystemie leśnym. Nadleśnictwo od wielu lat prowadzi prace zmierzające do zwiększenia retencji wodnej w lasach. Budowanie zastawek na leśnych strumieniach podnosi  poziom i ilość wody w lesie. Nie zalesia się terenów bagiennych i nie osusza mokradeł. Ćwiczenia terenowe zakończyły się w lasach na które oddziaływała Cementownia Wejherowo. Określenie zbiorowiska roślinnego jest tutaj bardzo utrudnione. W odległości nawet 10 km od cementowni siedlisko leśne zostało zniekształcone przez emisje pyłów, których opad w efekcie użyźnił glebę. Pojawiły się na tym obszarze gatunki roślin, których nie byłoby bez oddziaływania cementowni. Uboższe siedliska borowe przekształciły się w żyźniejsze siedliska lasowe na których określono dominujące   
zbiorowiska roślinne: żyzną buczynę niżową typu pomorskiego i nizinny las dębowo –grabowy (grąd) i kwaśna dąbrowę typu pomorskiego. Doktor Markowski zwrócił uwagę, by w prowadzonej gospodarce leśnej w nadleśnictwie popierać takie gatunki jak dęby szypułkowy i bezszypułkowy, grab zwyczajny – szczególnie w zbiorowiskach grądów i dąbrów właściwych dla tych gatunków drzew. W Nadleśnictwie Wejherowo wyraźnie widoczna jest ekspansja buka zwyczajnego, który znajduje tutaj bardzo dobre warunki do naturalnego odnowienia i dominuje nad innymi gatunkami drzew w konkurencji międzygatunkowej w drzewostanach. W dłuższej perspektywie grozi to „zabuczeniem" naszych lasów i zubożeniem siedlisk.